In Noord-Nederland werden veel concoursen op gras gereden. Maar de laatste jaren verschijnen er steeds meer zandbodems van topkwaliteit waardoor veel ruiters daarvoor kiezen.
De kleinere, vaak toch heel gezellige, wedstrijden krijgen hierdoor nog minder deelnemers.
Een oplossing hiervoor is gezocht in het opstarten van competities, waar een aantal wedstrijden van verschillende verenigingen onder vallen. Ruiters rijden een aantal wedstrijden van zo'n competitie en kunnen hiermee, naast de reguliere prijzen, in de finale hele leuke extra prijzen winnen. Zo zijn er heel veel jonge paarden-competities.
Is dit de redding voor de kleinere wedstrijden?
Veel beginnende springruiters komt dit bekend voor: moeite met inschatten van afstanden. Hoe vaak gebeurt het niet dat je op een hindernis af galoppeert en je net niet goed uitkomt voor de hindernis. De een zal veelal wel springen als hij net te ruim of te krap komt, maar ook een braverd moet je niet te vaak beledigen. De ander zal bij het verkeerd uitkomen voor de hindernis stoppen.
Mona Lisa is een erg braaf paard en is door Ellen op L2 dressuurwedstrijden uitgebracht. Helaas heeft Mona Lisa een kleine beperking. Bij te weinig beweging krijgt zij last van een op slot zittende knie. Ellen is bekend met deze beperking en zorgt er voor dat Mona Lisa voldoende beweging krijgt. Mona Lisa heeft daardoor bij Ellen weinig last van een op slot zittende knie.
Bekijk hier de meest recente versies van het voltige wedstrijdreglement.
Boek nu je zomervakantie en pak korting op een vakantiehuis in de bossen van Norg (Drenthe) | boshuisjesnorg.nl
#1
Nou , volgens mij zijn juist de grote concoursen altijd op gras geweest en verplaatst het zich nu naar kleinere concoursen op zand. Iedereen, ook de verenigingen moeten met de tijd mee, kleine concoursen op zand zijn heel gemoedelijk, effectief voor ruiters, je hoeft geen ijzers meer en druk bezocht. Dus verenigingen: investeer in een zandbaan en doe meerdere wedstrijden per jaar ipv 1x per een grote.
#1
Helemaal mee eens
#1
Ook ik les bewust voor wedstrijden op zandbodem. Geen ijzers nodig, meestal vlakker en minder weersafhankelijke bodem en parkeren op manegeterrein ipv met trekker uit een drassig weiland getrokken te worden. Het kleinschalige en meestal rustiger en gemoedelijke vind ik ook prettiger dan het massale van 12 dressuurbanen en losrijden tussen 30 andere combinaties.
Op Gras rijden is alleen prettig bij stabiele droge zandgrond die vlakbij en netjes gemaaid.
#2
Zorg dat de grasterreinen er top bij liggen, geen hobbels, geen kuilen, netjes afgezette ringen en springterreinen, kort gemaaid gras, nette toiletten en voorzieningen voor ruiters en bezoekers. Kortom doe het goed of doe het niet!! Er zijn tegenwoordig zo veel wedstrijden, mensen kiezen er echt niet meer voor om op hun vrije dag een blessure op te lopen op een knollenveld waar drie concurrenten mee doen!! De klant is koning!!