Statig, zwart, vaak met lange manen en veel beharing rond de benen: de Fries.

Ik vind ze schitterend om te zien: statig en trots.
Een tijdje heb ik een Fries voor een stalgenoot gereden. Een grote, soms wat stoute ruin.
En ondanks dat ik meer springruiter ben, heb ik veel plezier met deze zwarte parel gehad.

Kenmerken
Het Friese paard is het enige inlandse paardenras van Nederland, dat al in de 13e eeuw als ras bekend was. 
Door een consequent fokbeleid vertoont het Friese paard zoals we dat nu kennen, nog steeds de specifieke raseigenschappen en daardoor overeenkomsten met zijn verre voorouders. 

Kenmerkend voor de zwarte parels zijn het front, royale behang, zwarte kleur en ruime, krachtige, verheven gangen. 
De harmonieuze bouw en het edele hoofd, geplaatst op een lichtgebogen hals, volmaken de luxe en fiere verschijning. 
Het vriendelijke karakter is de sleutel tot een fijn gebruikspaard.

Kleur
De Fries zoals wij ze kennen is zwart. Vroeger hadden Friezen ook andere kleuren zoals vos en schimmel, maar die zijn er in de loop der jaren uitgefokt. Hengsten die wit of vos vererven worden niet opgenomen in het stamboek. Ook aftekeningen zijn ongewenst. De enige toegestane aftekeningen zijn:

• Aftekeningen aan het hoofd, boven de ooglijn en met een maximale doorsnede van 3 cm. De doorsnede wordt vastgesteld op het breedste deel van de aftekening. 
• Witte (plekken in de) zolen

Andere aftekeningen zijn niet toegstaan, en Friezen met andere aftekeningen dan bovenstaand worden niet in het stamboek opgenomen. Bij de Hengstenselectie worden strengere eisen gesteld aan de aftekeningen. Deze zijn terug te vinden in het reglement hengstenkeuring. 

Gebruiksdoel
Halverwege de vorige eeuw werd het Friese paard voornamelijk gebruikt als trekpaard op de boerenbedrijven. 
Tegenwoordig worden ze gehouden voor recreatie, fokkerij en sport, vaak ook in combinatie met elkaar. 
Voornamelijk de dressuursport is zeer populair, maar ook zeker in de men- en tuigsport is het Friese paard te vinden.

Ondanks dat de Fries veel in de dressuursport gebruikt wordt, zijn er wereldwijd slechts 16 Friezen die op Grand Prix-niveau uitgebracht worden. In Noorwegen was het eerste Friese paard dat op het hoogste niveau gestart werd de veertienjarige Jehannes fan Tjessinga onder zijn amazone Cathinka Leren.
Leren heeft naast Jehannes ook drie volbloeds. Deze zijn volgens haar eenvoudiger te trainen, maar de Fries is meer te vormen en hij is vooral erg vriendelijk. Hij zal nooit een poging doen haar uit het zadel te krijgen.

Zeldzaam ras
Het Friese ras is een aantal keer bijna uitgestorven. 
In de 19e eeuw kwamen harddraverijen in de mode en werd een poging gedaan om het ras te veredelen: er werd veel gekruisd met lichtere paarden om een nog snellere draf te krijgen. 
Hier kwam men vrij snel van terug. Andersom is de invloed van het Friese paard nog wel terug te zien in sommige types draver, zoals de Russische Oorlov draver en de Amerikaanse draver.
Aan het begin van de 20ste eeuw kreeg de Fries het weer zwaar: veel boeren hadden geen geld meer voor het aanhouden van Friezen om alleen voor de koets te gebruiken en voor het zware werk op de boerderij waren de Friezen niet sterk genoeg. 
Boeren deden de paarden dus weg voor zwaardere tuigpaarden of kruisten de Friezen met deze rassen.

Stamboek
De Koninklijke Vereniging "Het Friesch Paarden-Stamboek" (KFPS) is het oudste paardenstamboek in Nederland en beheert de belangen van het Friese paard in de breedste betekenis van het woord.

Film (20 minuten)

Een film van de Fryske Film Faktorij over het Friese paard

Leestip
Het Friese paard is een van de meest iconische paardenrassen ter wereld. Daarnaast is het een van de oudste paardenrassen van Europa. Maar hoe ver terug gaat de geschiedenis van het Friese paard?