1. Allerlei
2. Verhalen
3. Het Ros Beiaard

Het Ros Beiaard

Meer dan elf eeuwen geleden leefde de heer van Dendermonde, Aymon, in ruzie met Karel de Grote. Deze ruzie wordt pas beëindigd als Aymon trouwt met Adelheid, een nicht van Karel. 
Uit het huwelijk komen vier zonen: Ritsaert, Writsaert, Adelaert en Reinout: de Vier Heemskinderen. Hun vader slaat ze alle vier tot ridder en geeft ze zoals gebruikelijk is alle vier een paard. Maar het paard van Reinout leeft niet lang: Reinout is zo sterk dat hij het paard met een vuistslag doodt. 
Ook een tweede, sterker paard brak de lendenen toen Reinhout hem voor het eerst bereed. Een ridder moest toch een paard hebben en dus werd Reinout naar de plek gebracht waar het duivelse Ros Beiaard zat opgesloten. In een heroïsch gevecht bleek Reinout de sterkste van de twee en vanaf dat moment luisterde het Ros alleen naar Reinout.

Neef Lodewijk, Karel de Grote’s jaloerse zoon, maakt aanspraak op het Ros Beiaard. Hij daagt Adelaert uit tot een schaakspel met het hoofd van de verliezer als inzet. Lodewijk verliest en Reynout onthoofdt zijn neef met één slag van zijn zwaard. 
De vier heemskinderen vluchtten voor de op wraak beluste Karel op de rug van het Ros Beiaard naar hun burcht. Zij verdedigden deze enige tijd met succes tegen de legers van Karel de Grote, maar zagen de ongelijkheid van hun strijd wel in. Zij gingen daarom terug naar hun ouderlijk huis waar zij hun moeder in tranen aantroffen: Karel de Grote had haar man en de vader van de vier broers in handen. Karel wilde enkel vrede sluiten als het Ros Beiaard aan hem werd overgedragen. Reinout weigerde dit eerst, maar onder druk van zijn moeder gaf hij uiteindelijk toe.

Karel besloot dat het Ros Beiaard gedood zou worden door verdrinking. Er werden zware molenstenen om zijn nek gebonden en het paard werd in het water van de Schelde gestort. Maar ondanks de zware stenen vocht het ros zich tot twee keer toe weer naar boven, terug op de kant naar zijn meester. 
Als het Ros voor de derde keer in het water gegooid wordt met nog zwaardere stenen rond zijn nek kan Reinout het niet langer aanzien en kijkt hij de andere kant op. 
Als het Ros zich ondanks de zwaardere stenen weer boven water vecht, ziet hij dat zijn meester zich van hem heeft afgewend, stoot hij een pijnlijk gebries uit en verdrinkt: als zijn meester hem verlaat, wil hij niet meer leven.
 

Ook interessant